ବାଘ ଶୀକାର

 ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ 

 ଚିତ୍ର - ସିକ୍ସ୍ ପାର୍ସିମୋନ୍ସ୍ (ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍)
ଚିତ୍ରକର - ମୁକ୍କି ଫ-ଚାଂ (ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ: ଚୀନ୍ ଦେଶ)

ବାଘ ଶୀକାର କରିବୁ ?
ବାଘ ?

ତା’ ଦେହର ହଳଦିଆ,
ଭାନଗଗ୍‌ର ଜଳନ୍ତା ସୂର୍ଯ୍ୟମୁଖୀର ତାତି ପ୍ରମାଣେ ଶେଥା ।
ତା’ ଦେହର କଳା,
ବତର କପାସ ମାଟିର ହାଡ଼ ଭଳିଆ କଳା ।
 
ଗୋଡ଼ରେ ତା’ର ବତାସର ଆଖିର ଛଟକ;
ପାହୁଣ୍ଡରେ ଯୁଗେ ଯୁଗର ସାଆନ୍ତିଆ ଛଇ ।
ଆଖିରେ, ପାରଦରେ ଭିଜା ମୟୁର ପରର
ହୁତୁହୁତିଆ ନିଆଁ ।
 
କିନ୍ତୁ ସେଇ ଆଖି ପଛରେ ଅଛି ଦେଖେ,
କେଇ ପୁରୁଷେ ଖାଦ୍ୟର ପାଉଁଶର ପରଦା;
ସେଇ ପାହୁଣ୍ଡର ଛଟକରେ ଅଛି ଶୁଣୁ,
ସବାଖିଆ କ୍ଷୁଧାର ଲଚକ୍;
ସେଇ ଗୋଡ଼ ଭିତରେ ଅଛି ଦେଖେ,
ପୁଞ୍ଜା ପୁଞ୍ଜା ମଣିଷର ଶସ ।
 
ହଁସା ପଜା ବଉଳ ।
ନିଶ୍ୱାସ ରଗଡ଼ ।
 
ବାଘର ଚମ ପାତଳା ନହେଲେ ବି,
ତୋ’ ଆର୍ତ୍ତିର ଧାରଠାରୁ ମୋଟା ନୁହେଁ ସଙ୍ଗାତ ।
ଥରେ ଧରି ଗେବି ଦେଲେ
ଚହଲି ଆସିବ ତା’ ରକତ;
ଫାଟିଯିବ ଛାତିର ପଥର ।

ଚାଲ କରିବା ବାଘ ଶୀକାର,
ସଙ୍ଗାତ, ବାଘ ଶୀକାର ।

ବି.ଦ୍ର. - ଏହି କବିତାଟି ସଞ୍ଚାର ଖବରକାଗଜର ୨୨ ଅଗଷ୍ଟ ୨୦୧୭ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ ସାପ୍ତାହିକ ରବିବାସରୀୟ ସାହିତ୍ୟପ୍ରସ୍ଥରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା ।