ଏହି ଗଳ୍ପରେ ମୋହ ଛଡ଼ା ସମସ୍ତେ ମୁଖର

(କବି ଜ୍ୟୋତି ନନ୍ଦଙ୍କ ପାଇଁ)

ଲେଖକ - ଡେନିସ୍ ନର୍କ୍ସେ

ଅନୁବାଦ – ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ

ଆଫ୍ରିକା ଓ ମଧ୍ୟପ୍ରାଚ୍ୟର ପଶୁ 'କନି'
ଏହି ପ୍ରାଣୀଟି ଅନ୍ୟ ଅନେକ ନାମ ସହ 'ରକ୍ ରାବିଟ୍' ନାଁରେ ଜଣାଶୁଣା
ଦେଢ଼ ଫୁଟ ଲମ୍ବା ଏହି ପଶୁଟି ହାତୀର ନିକଟତମ ଜ୍ଞାତି
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍  

ଏପରିକି ଶବ୍ଦ । ସ୍ୱରସଙ୍ଘାତ । ନୀରବତା ।

ମୁଁ ଯେତିକି ଭାବିପାରୁଛି ।

 

ମୁଁ ମୋ ବା'ର ଗାଲୱେ ଘରକୁ ଝୁରେ;

ମନେ ପକାଏ ନିଜ ପାଇଁ ତିଆରିଥିବା କଡ଼କ୍ ଶେଯକୁ ।

ତୁମେ ମୋତେ ନିର୍ଦ୍ଦୟ କହିପାର ।

ହେଲେ ଏବେ, ମୁଁ ଘୁରିଚାଲେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ।

ମୁଁ ନିଦ୍ରାହୀନତାର ରାଜ୍ୟର ସାମ୍ରାଜ୍ଞୀ ।

ସେମାନେ ମୋତେ କାହିଁକି ଅଭିଷିକ୍ତ କରନ୍ତି ?

 

ମୁଁ ତା'କୁ ଅକାରଣେ ଭଲପାଏ; 

ତୁମେ ଯେପରି ହସିପାର ପାଇନ୍‌ର ଗନ୍ଧବହ ପରେ ।

କିନ୍ତୁ ମୁରୁଆରେ,

ସେ ତୁମର ସବୁ ଇସାରାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବ ।

 

ଦିନ ଥିଲା, ଖାଲି ବୋତାମଟିଏ ଖୋଲି

ଆମେ ପରସ୍ପରକୁ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିପାରୁଥିଲୁ

ଉଷା ପରି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ପରଦେଶୀଟିଏରେ;

ସବୁବେଳେ ସେଇ ଗୋଟିକ ବୋତାମ ।

ଏବେ ଆମେ ଧାବମାନ ଛାୟାକ୍ରାନ୍ତ  ଇଲାକାକୁ ।

 

ଥରେ ସଇତାନ ସନ୍ଥ ମେରି ଡିଓନିଜ୍‌ଙ୍କୁ ଭେଟଣା ହେଲା;

ଏବଂ ତାଙ୍କର କର୍ଣ୍ଣଦେଶରେ ଚୁପଚୁପ କହିଲା,

ଏଇ ଦୁନିଆ ଏକ ସ୍ୱପ୍ନ ମାତ୍ର ।

ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ,

ତୁମ୍ଭେ କଅଣ କୋଢ଼ିଟିର ଘଣ୍ଟିଟିକୁ ଶୁଣିପାରନାହିଁ ? 

 

ବର୍ତ୍ତମାନ ମକାର ଶିଆରରୁ ପ୍ରଥମ ପାଇନଗୁଡ଼ିକ ମୁଣ୍ଡ ଟେକେ ।

ଏଲ୍‌ମ୍ ବୃକ୍ଷର ଛତ୍ର ହଠାତକରି ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୁଏ ।

ଆମେ ପହଞ୍ଚୁ ଏରୁଣ୍ଡିଠାରେ,

ଶେଷ ହିଡ଼ ପାଖରେ ।

 

ଘୋଡ଼ାଟି ନିଜର ନାଲିଆସିଆଁ ଆଖିକୁ ଘୁରାଏ ।

ଟ୍ରିଷ୍ଟାନ୍ କିପରି ଧାଇଁବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟତ !

ପରମ ହିଁଁ ତା'କୁ ବଳ ଯୋଗାଏ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ଆକର୍ଷଣ ।

ହେଲେ ଈଶ୍ୱର ଜଣେ ହାରିଯାଇଥିବା ଲୋକ ।

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ହାନି ।

 

ୟୁ ଗଛର ଡାଳଗୁଡ଼ିକ ଧନୁର ଜ୍ୟା ଭଳି ବଙ୍କେଇଯାଆନ୍ତି ।

ଗୋଟିଏ ମେଲା ଜେଗା ନିଶ୍ଚିତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଖୋଜିନେବ ।

ବର୍ତ୍ତମାନର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ,

ଜଣେ ଦାସ ଯାହା ଜାଣେ, ସେତକ ଶିଖିବା:

ଶୀତ ଓ କ୍ଷୁଧା ।

କିପରି ଚଳିବା, ନଖାଇ ନଶୋଇ ।

ପିଲାପିଲି କିପରି ନ କରିବା ।  

ଅନୁବାଦକୀୟ ଟୀକା: ଡେନିସ୍ ନର୍କ୍ସେ ନ୍ୟୁୟର୍କ ସହରର ବ୍ରୁକ୍ଲିନର କବି । ଶିକ୍ଷା ହାର୍ଭାଡ଼ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ । ଏହି ବହୁସ୍ରାବୀ କବି ଅନେକ କବିତା ସଙ୍କଳନର ରଚୟିତା । ଏଥି ମଧ୍ୟରୁ ୨୦୦୧ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ରୁଲ୍ସ୍ ଅଫ୍ ପାରାଡାଇଜ୍', ୨୦୦୩ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ଫଲ୍' ତଥା ୨୦୦୮ ମସିହାରେ ପ୍ରକାଶିତ 'ଦି ବର୍ଡର୍ କିଙ୍ଗଡମ୍' ଅନ୍ୟତମ । ତାଙ୍କର କାବ୍ୟକୃତି ଲାଗି ସେ ଅନେକ ପୁରସ୍କାର ପାଇଛନ୍ତି । କବିତା ଲେଖିବା ଛଡ଼ା, ସେ ଜଣେ ଅଧ୍ୟାପକ ତଥା ମାନବ ଅଧିକାର କର୍ମୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ ।