The world
Ramakanta Samantaray
Translated by Sailen Routray
Photo credit: A. R. Vasavi |
Photo credit: A. R. Vasavi |
ବାଙ୍ଗଲାଦେଶର ରାତାର୍ଗୁଲ ଜଙ୍ଗଲରେ ଡଙ୍ଗା ବାହୁଥିବା ଜଣେ ଲୋକ ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍/ ଅବ୍ଦୁଲ୍ ମୋମିନ୍ |
ସ୍ୱାଧୀନତା ପୂର୍ବରୁ ଅବିଭକ୍ତ କଟକ ଜିଲ୍ଲାର ଧୋୟା ଅଞ୍ଚଳର ନିଜ ଗ୍ରାମ ବଳରାମପୁରରୁ ନିମ୍ନ ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା ଓ ପାଖର ଗାଁ କରିଲୋପାଟଣାର ସେବର ଏମ୍.ଇ. ସ୍କୁଲ ଜୟରାମ ଦାସ ମଧ୍ୟଇଂରାଜୀ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ମାଇନର ପାଠ ସାରି କାଳିଆ (ପର ସମୟର ପ୍ରଥିତଯଶା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ଅଧ୍ୟାପକ ପୀତାମ୍ବର ପ୍ରଧାନ) ପାଖାପାଖି ଦେଢ଼ବର୍ଷ ଆଗକୁ ନ ପଢ଼ି ଘରେ ବସିଲେ ।
ମାଇନର ପଢ଼ାବେଳେ ଶିକ୍ଷା ବର୍ଷ ଜାନୁଆରୀରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଡିସେମ୍ବରରେ ସରୁଥିଲା । କାଳିଆ
ମାଇନର ପାଶ୍ କଲା ବର୍ଷ ଉତ୍କଳ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ।
ଏଣ୍ଟ୍ରାନ୍ସ୍ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ଆଗରୁ ଓଡ଼ିଶାର ହାଇସ୍କୁଲଗୁଡ଼ିକ ପାଟନା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସହ ଅନୁବନ୍ଧିତ ହେଉଥିବାବେଳେ, ଏବେ ସେଗୁଡ଼ିକ ନବପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଉତ୍କଳ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସହ ଯୋଡ଼ି ହେବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ଏହି ନୂତନ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟଟି ନୂଆ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଜୁଲାଇରୁ ଜୁନ୍ ଶିକ୍ଷା ବର୍ଷର ପ୍ରଣୟନ କଲେ । ତେଣୁ ସେହି ବର୍ଷ ଜାନୁଆରୀରୁ ଜୁନ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଶିକ୍ଷା ବର୍ଷ ଲାଗୁହେଲା ।
ଅର୍ଥାତ୍ ଯଦି କାଳିଆ ଓ ତାଙ୍କ ଦାଦାପୁଅ ଭାଇ ସେବର୍ଷ ହାଇସ୍କୁଲରେ ନାମ ଲେଖାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ, ତାହା ହେଲେ ମାତ୍ର ଛଅ ମାସରେ ନବମ ଶ୍ରେଣୀକୁ ଉତ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ପାରିଥାଆନ୍ତେ । ହେଲେ, ସେହି ବର୍ଷ ତ ନାଁ ଲେଖାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ, ତାହା ପର ବର୍ଷ ମଧ୍ୟ ଘରେ ବସିଲେ ।
କାରଣ ତାଙ୍କର ଗୁରୁଜନମାନଙ୍କର ସେମାନଙ୍କୁ ଆଗକୁ ପଢ଼ାଇବାର ସେତେ ବେଶି ଆଗ୍ରହ ନଥିଲା । ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାଳିଆଙ୍କର ଚାରି-ପାଞ୍ଚ ବାଟି ପୈତୃକ ସମ୍ପତ୍ତି ଭାଇଭାଗ ହୋଇନଥାଏ । ସେତେବେଳକୁ ପରିବାରର ମହାଜନୀ କାରବାର ଆଉ ବେଶୀ ଲାଭଦାୟକ ହେଉ ନଥିଲା । ବଡ଼ବାପାଙ୍କର ଯୋଜନା ଥାଏ କି ପୁତୁରାଟି ଜମିବାଡ଼ି କଥା ବୁଝିବ ଓ କିଛି ସ୍ଥାନୀୟ ପାଇଟି କରି ଯଦି ଉପୁରି କିଛି ପଇସା ରୋଜଗାର କରିପାରିଲା ତ ଆହୁରି ଭଲ ।
ମାଇନର ପାସ୍
କଲା ପିଲାଏ ସେବେ ଅମୀନ ଓ ଚେନ୍ମ୍ୟାନ୍ଙ୍କ ସହାୟତା କରି ଦୁଇ ପଇସା ରୋଜଗାର କରିପାରୁଥିଲେ ।
କାଳିଆଙ୍କ ବାପାଥିଲେ ଜଣେ ଖିଆଲି ଓ ଉଦାସୀନ ଲୋକ । ପାନବଟୁଆ, ଛାନ୍ଦ ବୋଲା, ପୁରାଣ ପାରାୟଣ ଓ
ସଂସ୍କୃତ ଚର୍ଚ୍ଚା ଭଲ, ତ ସିଏ
ଭଲ । ପୁଅଟି ଆଗକୁ ପାଠ ପଢ଼ୁ କି ନ ପଢ଼ୁ ସେ ବିଷୟରେ ତାଙ୍କର ହୋଲାଡୋଲ୍ କିଛି ନଥିଲା ।
ଶିକ୍ଷା ବିଷୟରେ ପରିବାରଟିର ଏପରି ଉଦାସୀନତା ପଛରେ କିଛି ଅର୍ଥନୈତିକ କାରଣ ମଧ୍ୟ ଥିଲା । ମଫସଲର ଚାଷ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ପରିବାରମାନଙ୍କ ପାଖରେ ନଗଦ ଟଙ୍କା ସେବେ ପ୍ରାୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳୁ ନଥିଲା । ଫସଲର ଦରଦାମ ବହୁତ କମ୍ ଥିଲା । ଧାନ ଦର ଥିଲା ଟଙ୍କାକୁ ସାତରୁ ଆଠ ଗଉଣୀ ମାତ୍ର ।
ଅଧିକାଂଶ ଗାଁ
ପାଖରେ ଉଚ୍ଚବିଦ୍ୟାଳୟ ନଥିଲା । ଅର୍ଥାତ୍ ଉଚ୍ଚବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢ଼ାଇବାର ମାନେ
ଥିଲା, ଇସ୍କୁଲ
ଦରମା ସହିତ ବୋର୍ଡ଼ିଂର ଖର୍ଚ୍ଚାପାଣି ମଧ୍ୟ ତୁଲାଇବା । ଏଣୁ ଫସଲ ବିକି ପିଲାଙ୍କୁ ବିଦେଶରେ ରଖି
ପାଠ ପଢ଼ାଇବା ଅଧିକାଂଶ ସଙ୍ଗତିସମ୍ପନ୍ନ ମଫସଲି ପରିବାରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ତେଣୁ ସେବେ ସମ୍ଭବ
ନଥିଲା ।
ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ କାଳିଆଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ବନ୍ଦ ରହିଲା । ହେଲେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷାର ଇଚ୍ଛା ତାଙ୍କର ଓ ତାଙ୍କ ଭାଇଙ୍କର ମନରୁ ଗଲା ନାହିଁ । ଶିକ୍ଷା ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହୋଇ ରହିବ ପାଇଁ, ମୁରଲୀ ଭାଇଙ୍କ ଟୁଙ୍ଗୀରେ ସାହିତ୍ୟ ସାଧନା ଭାଇ ଦୁହେଁ ଆରମ୍ଭ କଲେ ।
ମାଇନର ପଢ଼ାବେଳେ ପୁରସ୍କାର
ଭାବରେ ପାଇଥିବା ବହି ଓ ବାପାଙ୍କ ବସ୍ତାନୀର ‘ବୈଦେହୀଶ
ବିଳାସ’, ‘ଲାବଣ୍ୟବତୀ’, ‘ବିଦଗ୍ଧ
ଚିନ୍ତାମଣି’ ଅଧ୍ୟୟନ
କରାଯାଏ । ଏଠୁ ସେଠୁ ଯୋଗାଡ଼ କରିଥିବା ପୁରୁଣା ପତ୍ରପତ୍ରିକା କିଛି ଆରମ୍ଭରୁ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ
ପଢ଼ା ହୁଏ । ସଞ୍ଜବେଳେ ବୃନ୍ଦାବନଙ୍କ ପିଢ଼ ତଳେ କାଳିଆଙ୍କ ବାପା ସାହିତ୍ୟ ଓ ବ୍ୟାକରଣ ବିଷୟରେ
ନାନାଦି ପ୍ରଶ୍ନ ପ·ରନ୍ତି ।
ଶ୍ରୀରାମପୁରୀ ବାଲିକାଗଜର ଏକ ଖାତାରେ ଏହି ସମୟରେ କାଳିଆ କବିତା, ଗପ, ଉପନ୍ୟାସ ଲେଖିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କର ନ୍ୟାୟନିଶାପ କରିବାରେ ଆଖପାଖର ଅଞ୍ଚଳରେ ନାଁ ଡାକ ଥିଲା । ସେ ନିଜ ପିତାଙ୍କ ସହିତ ଅନେକ ସମୟରେ ବିବାଦର ସମାଧାନ କରିବା ପାଇଁ ଯାଆନ୍ତି ।
ସ୍କୁଲରେ ନାଁ ଲେଖା
ନ ହୋଇ ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହିପରି ନାନାଦି କାମ କରି କାଳିଆଙ୍କ ସମୟ କଟିଯାଉଥିଲା । ଦେଢ଼ ବର୍ଷ
ଏପରି ଘରେ ବସିଲା ପରେ, ବସ୍ତାନୀର
ଡୋରି ଫିଟିଲା । ସେ ଆଉ
ଥରେ ଗାଁ ଠାରୁ ପାଞ୍ଚ ଛ’ କୋଶ ଦୂର
ଏକ ଉଚ୍ଚ ବିଦ୍ୟାଳୟର ଛାତ୍ର ଭାବରେ ନାଁ ଲେଖାଇଲେ ।
ବି.ଦ୍ର.- ଏହି ଲେଖାଟିର ଉପାଦାନ କଟକସ୍ଥ ଓଡ଼ିଶା ବୁକ୍ ଷ୍ଟୋର ୧୯୮୨ ମସିହାରେ ଛାପିଥିବା ପ୍ରାଧ୍ୟାପକ ପୀତାମ୍ବର ପ୍ରଧାନଙ୍କର ଆତ୍ମଜୀବନୀ ‘ଘାସଫୁଲର ନିଜକଥା’ରୁ ସଙ୍ଗୃହୀତ । ଆଲେଖଟି ପ୍ରଥମେ ପାକ୍ଷିକ ପତ୍ରିକା 'ସମଦୃଷ୍ଟି'ରେ ପ୍ରଥମେ ଛପିଥିଲା ।
ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍ |
Photo credit: A. R. Vasavi |
Note: The Odia original of this translated poem is sourced from the poetry collection 'Asaranti rekhachitra', published in 2022 by Bhubaneswar-based publication house Barsha Publication. The poet Ramakanta Samantaray, born in 1972, has studied painting at the Bibhuti Kanungo College of Art and Craft (Bhubaneswar), and Odia Literature and Language at the Utkal University (Bhubaneswar). His doctoral work was a meditation on contemporary theatre in Odia. With this combination of literature, language, and the visual arts, he has been constantly working to create hybrid narratives. Apart from being a painter, he has also published fifteen books, including collections of poems and short stories, and novels. He has written and published articles on art, artists, and monographs in Odia. He presently lives and works in Bhubaneswar.
ଚୈନିକ ଚିତ୍ର 'ଖେଳୁଥିବା ପିଲେ'-୧୧୫୦ ମସିହା ରେଶମ ଉପରେ କାଳି ଓ ରଙ୍ଗ ଚୈନିକ ଜାତୀୟ ସରକାରର ସଙ୍ଗ୍ରହ ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡ଼ିଆ କମନ୍ସ୍ |
Photo credit - A R Vasavi |
Note: The Odia original of this translated poem is sourced from the poetry collection 'Asaranti rekhachitra', published in 2022 by Bhubaneswar-based publication house Barsha Publication. The poet Ramakanta Samantaray, born in 1972, has studied painting at the Bibhuti Kanungo College of Art and Craft (Bhubaneswar), and Odia Literature and Language at the Utkal University (Bhubaneswar). His doctoral work was a meditation on contemporary theatre in Odia. With this combination of literature, language, and the visual arts, he has been constantly working to create hybrid narratives. Apart from being a painter, he has also published fifteen books, including collections of poems and short stories, and novels. He has written and published articles on art, artists, and monographs in Odia. He presently lives and works in Bhubaneswar.
The world Ramakanta Samantaray Translated by Sailen Routray Photo credit: A. R. Vasavi I have cut you into tiny pieces with the sharp sword ...