ସୁଜାତା - ବୁଦ୍ଧଙ୍କର ପ୍ରଥମ ଶିଷ୍ୟ

ସୁଜାତା ଭଟ୍ଟ

ଅନୁବାଦକ - ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ

ବୌଦ୍ଧ ଗୟା ସ୍ଥିତ ମହାବୋଧି ବୃକ୍ଷ (୨୦୧୫ ମସିହା - ୱିକିମଡିଆ କମନ୍ସ୍)

 

ସେଦିନ ସକାଳ ମୋର ପୂରା ମନେ ଅଛି । 

ଗୋଟିଏ ପତଳା, ଲମ୍ବା ଲୋକ ମୋ' ଆଡ଼େ,
ଝୁଲି ଝୁଲି ଆସିଲେ ।

ଆଖିଯୋଡ଼ିକ ଶରତର ସ୍ୱପ୍ନ ପରି ଢଳଢଳ,

ବଡ଼ ବଡ଼; ବ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତ, ହତାଶିଆ ପଥିକର ଆଖି ପରି 

ଅର୍ଦ୍ଧନିମୀଳିତ ।

ବାଳୁଙ୍ଗାର ଚାଷ ପରି କେଶ, ଆଜାନୁଲମ୍ବିତ । 

ମୋତେ ଶୁଣାଗଲା, 

"ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ ମା, ମୁଁ କ୍ଷୁଧିତ" । 

ଘରକୁ ନେଲି, ରୁଟି ଆଉ ଦହି ଖୁଆଇଲି ।

ଗାଧୋଇପାଧୋଇ ଦେଇ, ଖୌର କରାଇଲି ।

କାଟିବାକୁ ଅରାଜି ହେବାରୁ,

ଶରଧାରେ, କେଶ ପଖାଳିଲି । 

ଆଉ ପଚାରିଲି

ଏମିତି କେମିତି ହେଲା 

ବାରେ କୁହ ବୋଲି । 

ସେ କହିଲେ, "ଅନେକ ବରଷ ହେଲା ଶୋଇନାହିଁ ମାଆ ।

ଅଖିଆ, ଅନିଦ୍ରା ହୋଇ,

 ଖାଲି ଚିନ୍ତା କରୁଥିଲି" ।  

କେଶର ଶେଷ ଜଟା ଖୋଲିଗଲା ପରେ,

ମୋ'ର  କ୍ଲାନ୍ତ ଆଙ୍ଗୁଳିକୁ ଧରି 

ନିଦ୍ରା ଗଲେ ।

ସକାଳୁ ସକାଳୁ

ମୋ' ବାପା ମୋତେ ରୋକି ପାରିବା ପୂର୍ବରୁ,

ସୂରୁଜ ପୂରୂବ ଦିଗରେ ଉଠିବା ଆଗରୁ,

ସେ ସେଇ ଆଙ୍ଗୁଳି ଧରି 

ବୋଧି ମୂଳେ ଘେନିଗଲେ

ଆଉ ବୋଇଲେ,

"ଶୁଣ" !

ଟୀକା: ଏହି ଅନୁବାଦଟି ପ୍ରଥମେ ୨୦୧୪ ମସିହାରେ 'ଅନ୍ୟା' ପତ୍ରିକାର ପୂଜା ସଙ୍ଖ୍ୟାରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା । କବିତାଟିର ଲେଖିକା ସୁଜାତା ଭଟ୍ଟ ୧୯୫୬ ମସିହାରେ ଅହମେଦାବାଦରେ ଜନ୍ମିତ ଜଣେ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ଲେଖୁଥିବା କବି । ତାଙ୍କର ପିଲାଦିନ ପୁନେ ସହରରେ ବିତିଥିଲା । ୧୯୬୮ ମସିହାରେ ନିଜ ପରିବାର ସହ ସେ ଯୁକ୍ତରାଜ୍ୟ ଆମେରିକାକୁ ଚାଲିଗଲେ । କମନ୍‌ୱେଲ୍‌ଥ୍ କବିତା ପୁରସ୍କାର ପ୍ରାପ୍ତ ଏହି କବିଙ୍କର 'ବ୍ରୁନିଜେମ୍,' 'ପଏଣ୍ଟ୍ ନୋ ପଏଣ୍ଟ୍,' 'ଏ ଡିଫରେଣ୍ଟ୍ ହିଷ୍ଟ୍ରି' ଆଦି କାବ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥ ଲୋକାଦୃତ ହୋଇଛି ।