Permission

Basudev Sunani

Translated by Sailen Routray

Photo Credit: commons.wikimedoa.org/Raamleaks

May I be granted the permission sir!

May I rest for a while?

 

As per your order

the shades have been swept,

the goats have been fed,

your drains have been cleaned.

There will be no foul smell now.

 

I have bee beating 

the drums for your entertainment 

for ages now,

And my fingers crave for stillness.

May I rest for a while?

 

I feel the sweat of my forefathers,

my gods, my spirits.

 

Therefore, 

my dear sir,

an hour’s rest is almost salutary,

since I stink of sweat 

and of a few other things.

 

I wait for the sweet hour 

of your fulfillment

and some hint of completion 

of my fly-infested life.

 

Even waiting induces exhaustion, 

my dear sir,

especially after millennia.

Therefore, 

may I rest for a while, 

my dear sir?

As even a dork like me 

knows the arts of minor rebellions.

Translator's Note: Basudev Sunani (b. 1962) is one of the foremost poetic voices of his generation in Odia literature. He has a body of prose in the form of novels, monographs and essays in the language as well.

ଜୟଦେବ ବିହାର 

ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ

ଜୟଦେବ ବିହାର ଛକ (ଫଟୋ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍)

ମତେ ରାତିରେ ଗାଡ଼ି ଧରି ବୁଲିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ । ପାଗ ଭଲ ଥିଲେ ଚାଲିଚାଲି ମଧ୍ୟ । ତମର ମୁଁ ଡେରିରେ ଘରକୁ ଫେରିଲେ ଡର । ତମେ ଏଠି ନଥିଲେ ବି । ବିଶେଷତଃ ତମେ ଏଠି ନଥାଇ ସେଠି ଥିଲେ । ହେଲେ ଭୁବନେଶର ବାକି ସବୁ ସହର ଭଳି ରାତିରେ ହିଁ ଭଲ ଲାଗେ ।

ଆମେ ରାତିରେ ବୁଲି ବାହାରିଚେ । ଖାଇ ପିଇ । କାମଦାମ ସବୁ ସାରି । ରାତି ଆଠଟା ପର ହେଲାଣି । ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ମାସ । ହେଲେ ଆଜି ଗୁଳୁଗୁଳି ଆଉ ନାହିଁ । ଆମେ ଘରୁ ବାହାରି ଇନ୍‌ଫୋସିଟି ଛକ, ଡମଣା, ନାଲ୍‌କୋ ସ୍କୋୟାର୍, ଜୟଦେବ ବିହାର ଟ୍ରାଫିକରୁ ଡାହାଣକୁ ଯାଇ ଫ୍ଲାଏଓଭର ଧରିଲେ ।

ପାଞ୍ଚ କିଲୋମିଟର ଖଣ୍ଡେ ଝୁଲନ୍ତା ରାସ୍ତା । ବାଟ ଦୁଇ ପାଖରେ ଗଛ, ଆଲୁଅ । ଗାଡ଼ିସବୁ ଉପରୁ ଦିଶୁଚି ମିଟିମିଟି । ଯେମିତି ଭବିଷ୍ୟତ ଆଖିମିଟିକା ମାରି ତମ ପାଖକୁ କୁତୁରିପିଆଙ୍କ ଭଳି ଆସି, ସାଏଁ କିନା ଅତୀତ ହେଇଯାଉଚି ।

ଆମେ ବେଶି ଜୋରରେ ଯାଉନେ । ହେଇ ହେଇ ଚାଳିଶ କି ପଚାଶ । ଦେହରେ ପବନ ବାଜୁଚି । ଥଣ୍ଡା ନହେଲେ ବି ଗରମ ନୁହେଁ, ଆରାମଦାୟକ । ପରପ୍ପରକୁ ସଲସଲ କଲା ଭଳି ।

ଆମେ ଏମ୍ସ୍ ପାଖ ସର୍ଭିସ୍ ରାସ୍ତାରେ ଫ୍ଲାଏଓଭର ତଳେ କଟି ୟୁଟର୍ଣ୍ଣ ନେଇ ଫେରି, ଖଣ୍ଡଗିରି ଛକରୁ ବାଁକୁ ଯାଉଚେ ଚନ୍ଦକା ଆଡ଼କୁ । ବେଶି ବାଟ ନୁହେଁ । ତମକୁ ଡର ।

“ଏ ସବୁ ଏରିଆ ଏବେ ଯେମିତି ଲାଗୁଚି, କାନନ ବିହାର ମୋ’ ପିଲାବେଳେ ସେମିତି ଥିଲା” ।

ଦିଶୁଚି ନିଛାଟିଆ, ଶୁନ୍‌ଶାନ୍, ହେଲେ ଘରୁଆ । ଛୋଟ ସହରଟିଏ ବହୁତ କଷ୍ଟ କରି ବଡ଼ ହେବା ପାଇଁ ନିଜ ଚେଷ୍ଟାରେ ଫେଲ ମାରିଲା ପରି । ଯେମିତି ମୁଁ ଭଲ ସ୍ୱାମୀଟିଏ ହେବାକୁ ନାଗିନାଗି ବିଫଳ ।

ଫେରିଲା ବେଳକୁ ଜୟଦେବ ବିହାର ଛକ ଟପିଲା ପରେ ମୁଁ ତୁମକୁ କହୁଚି, “ଦେଖୁଚ ଏତେ ରାତିରେ ବି କେତେ ଗହଳି?”

“ସତେ ତ” । “ଆମର ତ ସେପଟେ ଏବେ ରାସ୍ତାରେ କେହି ଜଣେ ବି ନଥିବେ” ।

“ହଉ ଏଥର ଆମେ ତମ ଘରକୁ ମିଶିକି ଗଲେ ଡେରି ରାତିରେ ବୁଲିବା । ଚାଲିଚାଲି ନା ତମ ସ୍କୁଟରରେ?”

“ପାଗଳ କେଉଁଠିକାର । ଯାଃ” । 

Hit

Bharat Majhi

Translated by Sailen Routray

Top view of Kantanagar Temple, Bangladesh
Photo Credit: commons.wikimedia.org/Pinu Rahman

You said that the rivers 
that know the art of flowing, 
meet the ocean.
I replied,
the ocean does now know
how to flow.

You said that the sky holds up 
the ever moving horizon.
I replied,
the sky does not know
how to move.

You said that it is possible 
to kill one’s thirst with a drop of blood, 
or with a tongue-full of touch.
I replied,
even thirsts know 
of the science of rebirth.

You lectured at me
about existential solitude,
forgetting that I am yet to cease 
being a cascading waterfall of reverberations.   

Note: The poet, Bharat Majhi (born in 1972 in Kalahandi), works in an Odia language media house in Bhubaneswar. He has published nine volumes of poems in a poetic career spanning more than three decades. Amongst other recognitions, he has won the Bhubaneswar Book Fair Award in 2008 and the Sanskriti Award in 2004. 

ଜଗନ୍ନାଥ ନାମ ସୁଖଦାୟୀ

ଶୈଲେନ ରାଉତରାୟ

ପଶ୍ଚିମ ବଙ୍ଗର କାଲ୍‌ନା ସ୍ଥିତ ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର
ଫୋଟ କ୍ରେଡ଼ିଟ୍ - ୱିକିମିଡିଆ କମନ୍ସ୍/ ରଙ୍ଗନ ଦତ୍ତ

ଭଜରେ ମନ ଜଗନ୍ନାଥ ନାମ ସୁଖଦାୟୀ

ଭଜି ନ ପାରିଲେ ଧନ ତିନି ପୁରେ ଠାବ ତୋ'ର ନାହିଁ ।୦।

ଧନ ଦାରା ସୁତେ ମଜ୍ଜି ବେଳ ଗଲା ସରି ।

ଶମନ ପାଶରୁ ତୁହି ଯିବୁ କି ଉବୁରି ?

ରଖିଲେ ରଖିବେ ରମାସାଇଁ ।୧।

ନୀଳାଚଳେ ଅଛି ସେ କି କହ ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ?

ଖୋଜିଲେ ପାଇବୁ ତା'କୁ ନିଜର ଏ' ପିଣ୍ଡେ ।

ବିକଳେ ହେଜିଲେ ଯାଇ ପାଇ ।୨।

ଚକା ପାରି ବସ ତୁହି ଦେହ କରି ଥିର ।

କଟିକୁ ସଳଖ କର, ନ ଖୋଲ ତୁ ଗିର ।

ନାସାମୂଳେ ଦେଖ ସେ ଦିଶଇ ।୩।

ମନରେ ରଟିବୁ ସାଙ୍ଗ ନ ଧରିବୁ ମୁଖେ ।

ଦନ୍ତ ଓଷ୍ଠ ନ ହଲାଇ ଜପିବୁ ସଳଖେ ।

ମଉନରେ ସିନା ତା'କୁ ଧ୍ୟାଇ ।୪।

ଭଜି ଭଜି ଯେବେ ବନ୍ଧୁ ମନ ଲୟ ହେବ ।

ସେବେ ଯାଇ ତୋ' କରମ ବିପାକ ସରିବ ।

ଶୁଦ୍ର ସିଲୁ ରାଉତ ଭଣଇ ।୫।

I shall arise

Bharat Majhi

Translated by Sailen Routray

Residence of the erstwhile rulers of the princely state of Kalahandi
Photo Credit: commons.wikimedia.org/ Siddhant Naik

I shall arise and milk 

the wind and the three worlds.

Those of you, 

who have been awake till now,

have you been able to tell 

a tree for a tree, 

a river for a river,

a flower for a flower,

a bird for a bird?

Have you been able 

to get drenched in the rains 

and get scorched in the sun 

and in the white heat of the dew? 

Have you been able to play marbles

at some unknown square,

revolve with the abandon of tops;

and fly kites reaching 

the other end of the earth?

You had never opened your doors. 

The only activity that was going on 

was the hanging of oil paintings on the walls,

and the vague recognition that 

this is the morning; 

that is the evening;

this is the monsoon; 

and those are the winter and the spring;

this is a tree; 

that is a flower;

this is a parakeet; 

and that is a deer.

Remember,

that when it seemed 

as if one was lost in sleep, 

I was busy searching for dreams, 

where I was a pair of scales, 

weighing torn oil paintings in some junkyard. 

Note: The poet, Bharat Majhi (born in 1972 in Kalahandi), works in an Odia language media house in Bhubaneswar. He has published nine volumes of poems in a poetic career spanning more than three decades. Amongst other recognitions, he has won the Bhubaneswar Book Fair Award in 2008 and the Sanskriti Award in 2004.